جوانان، عامل توسعه جامعه

در نخست تعریفی از جوان می‌داشته باشیم تا آشنایی ابتدایی از این نیروی جامعه را حاصل نماییم.

استاد مرتضی مطهری جوان را به دو صورت تعریف می‌کند:

1- جوان شخصیتی است دارای سن خاص و حالات روحی و روانی و نیازهای مخصوص.

2- جوان کسی است که به خاطر تحصیلات و سواد و آشنایی اش با اندیشه‌های جدید، دارای فکر نو وسوالات تازه است و حاضر نیست مانند جوان نسل گذشته بدون دلیل عقلی و منطقی همه چیز را بپذیرد.

جوان نیروی خارق‌العاده، قدرت‌مند و سرمایه‌ی است بی نظیربرای یک جامعه!

جوانان دلیل ترقی و پیشرفت برای جامعه محسوب می‌شود و آن دلیل محکم برای رسیدن یک مملکت در راستای مدرن شدن و استندرد سازی و زیرساخت های که در جامعه ضرورت است می‌باشد.

   کشور ما افغانستان به عنوان یک جامعه جوان که از جنگ‌ها و بحران های طولانی گذرنموده و به صلح و همزیستی شدیدآ نیازمند است، جوانان با چالش‌های زیادی همچون مشکلات اجتماعی، سیاسی، روانی و فرهنگی مواجه است که بیکاری، نا امیدی از آینده، اعتیاد به مواد مخدر و ازدواج های اجباری و قبل از وقت از عمده ترین این نوع مشکلات موجود در زنده‌گی جوانان می‌باشد. رویا رویی و مبارزه با این همه مشکل نیازمند برنامه ریزی دقیق و علمی در سطح ملی و بین‌المللی را دارند. تاکنون در کشور اقدامات نمایشی و سمبولیک بسیار را ازطرف دولت و ارگان های مسوول شاهد بودیم که هیچ‌گونه جنبه علمی برای بهتر شدن وضعیت جوانان و زنده‌گی‌شان بوجود نیاوردند.

   جوانان قشرمهم و ارزنده یک جامعه، مملکت و یک دولت با اقتدار می‌باشد چون این جوانان است که امید فردا و آینده مملکت را به دست دارند و می‌تواند با استفاده از نیروی محرک و پر قدرت‌شان کشور را به سمت منزلت های والا برساند وسبب ترقی و پیشرفت‌های بی سابقه در جامعه و کشورشان شوند.

   خانواده‌ها در این امر مسوولیت بسیار عظیم دارند، این‌که آن‌ها در بخش تعلیم و تربیه فرزندادن‌شان باید توجه بی‌حد زیادی نماید تا مطمئین شود وجیبه بزرگی که به عهده آن‌ها است را بصورت درست ادا کرده باشد وجوانان متفکر، با ایمان، وطن دوست و زحمت‌کش را تقدیم جامعه فردا نماید.

   اگر گاهی اوقات به گذشته‌های کشور ما افغانستان یک نظر اجمالی داشته باشیم در می‌یابیم که چگونه از نیروی فزیکی جوانان برای منافع شخصی و برآورده شدن اهداف شوم و تخریب‌گرانه سیاسی‌شان بصورت نادرست و بی‌رحمانه مورد سوی استفاده قرار می‌گرفت در حالیکه از قدرت تفکر‌شان هیچ‌گونه استفاده‌ی برای رفاه و آبادی کشور نمی‌شد. در آن زمان جوانان از استقلال فکری و تعین سرنوشت خویش کاملآ محروم بودند. و اجازه فعالیت در کنار بزرگان برای آن‌ها داده نمی‌شدند. از این‌جاست که سرمایه و ذخیره نیروی با ارزش یک مملکت به هدر می‌روند. ولی در سال‌های پسین در کشور ما جوانان نظر به گذشته در قید این چنین موارد نیست، امروز جوانان آگاه هستند و می‌تواند از حق‌شان تا حد توان شان بگونه‌ی آزادانه دفاع نمایند و آزادانه به تحصیلات‌شان ادامه دهد. اما بازهم این قشر مهم در سهم‌گیری مسوولیت های ویژه مملکتی که نیازمند نیروی تازه نفس را دارند، محروم است و جایگاه شان از سوی افراد استهلاک شده‌ی سابق که دیگر از آن‌ها استفاده‌ی در راستای بهبود امور کشور صورت گرفته نمی‌تواند، محصور شده است. و به ناچار جوانان ما که از بیکاری رنج می‌برند، راهی سفر مرگ‌بار مهاجرت شوند که این اقدام خصاراتی را هم به زنده‌گی شخصی شان و هم برای کشورشان بوجود می‌آورد و این چنین موارد مایه نگرانی برای همه مردم توسعه طلب است.

   دقیقآ؛ این حق باید به قشر جوان داده شوند تا دوشادوش بزرگان در تعین سرنوشت مملکت سهم گرفته تصمیم گیری نمایند و یا حداقل نظریات و مفکوره شان برای بهبود جامعه نادیده گرفته نشود. طوریکه جوانان دریک جامعه اسلامی از لحاظ داشتن حق در جایگاه والای قرار دارد تا برای این‌که رسالت و مسوولیت های خویش را در قبال خود و خانواده وبلاخره در قبال جامعه، بگونه‌ی درست درک نمایند و در قسمت انجام مسوولیت های‌شان نیز قاطع و با درایت عمل کند.

جوانی دوره‌ی خاص و غیر قابل تکرار است که انسان باید از این مرحله از زنده‌گی خود بگونه درست و همه جانبه استفاده نماید. یک جوان قسمی باید تربیه شود که هر لحظه‌ی از وقت خود را غنمیت بشمارد و بتواند از این دوره ثمربار بهره‌وری شایان نمایند. طوریکه حضرت علی (ع) می‌فرماید: "وای به حال کسی‌که امروزش از دیروزش بهتر نباشد و فردایش از امروزش".

پس یک جوان مسلمان باید قادر باشند تا در مقابل انگیزه‌های انحرافی با اقتدار ایستاد شود و غرایز سرکش را مهار نماید تا شامل رحمت بی‌پایان الهی شوند. اگر جوان اینگونه بزرگ شود دیگر هیچ‌گاهی در وجودش تعصب، تنبلی و ... بوجود نخواهد آمد بلکه بصورت فرامرزی، فرازبانی و فراقومی؛ همواره برای توسعه جامعه و مردم خویش خواهد کوشید!

   افغانستان کشوری است که بخش بزرگ نفوس‌اش را جوانان تشکیل می‌دهد یا بهتر است بگوییم که افغانستان یک کشور جوان است که اکثریت باشنده‌گانش را این قشر تشکیل می‌دهد. حکومت باید توجه خاص در جهت هرگونه رشد و حمایت ها برای این قشر داشته باشد تا بصورت مبتکرانه فردای این سرزمین رنج دیده و مظلوم را روشن ساخته و امیدی در دل‌های نا امید بوجود آورد.

حق کاپی محفوظ است!!!!!